.

dinsdag, januari 10, 2006

Parcival en de zoektocht naar de heilige moraal

Er was eens een konijntje. Het konijntje heette Parcival. Het konijntje was van mannelijk geslacht, hij zal dus in het vervolg worden aangeduid met 'hij'. Of met 'het konijntje' of een andere variatie. Ja, precies. Maar dat konijntje, dat was niet zomaar een konijntje. Het konijntje had een zeer bijzondere eigenschap. *tromgeroffel* Zijn linkeroor was bruin, en zijn rechter grijs. Dat is natuurlijk heel bijzonder, maar als hij verstoppertje speelde met zijn vriendjes, en je zag per ongeluk de bovenkant van zijn oortjes, dan wist iedereen meteen dat hij het was, en dat is natuurlijk niet zo leuk. Maar verder was het wel een mooie eigenschap. Omdat het konijntje na zo'n potje verstoppertje (wat hij natuurlijk verloor) toch een beetje ongelukkig was, ging hij naar het opperkonijn en legde zijn probleem voor. Oh, zei het opperkonijn, maar dan ga je toch naar het schilderkonijn? Hee, daar zeg je me wat, zei Parcival. En hij ging onmiddelijk naar het schilderkonijn (je mag een zin niet met 'en' beginnen, red.). Bij het schilderkonijn hing een bordje op het hol. 'Ik ben op vakantie en kom over een jaar terug. Het schilderkonijn'. Toen ging Parcival nadenken, heel diep nadenken. Want waarom had het opperkonijn hem daar heengestuurd? Toen bedacht hij dat hij niet wist wanneer hij schilderkonijn voor het laatst had gezien, of hij hem uberhaupt wel eens gezien had. Misschien was hij wel al bijna een jaar op vakantie, er stond geen datum op het briefje.. Dus hij ging terug naar opperkonijn, die zou het vast wel weten, dacht hij. Opperkonijn weet alles. Bij het opperkonijn aangekomen kwam Parcival tot een onaangename verrassing. Op zijn hol hing ook een briefje; 'Ben naar schilderkonijn'. Dit was vast niet voor niks, niks gebeurt voor niks. Er moest een reden voor zijn. 'Ach, godkonijn heeft het vast zo gewild', dacht Parcival. En hij besloot maar met zijn verschillende oren te leren leven.
En dit deed hij (JE MAG EEN ZIN NIET MET 'EN' BEGINNEN!, red.).

De moraal van dit verhaal: wees blij met wat je hebt, en speel geen verstoppertje.
Verder zitten er geen diepere gedachten en stille hints in dit verhaal, zoals men bij de term konijntjes inmiddels wel verwacht.

Dit verhaal is door Paulinekonijn en Fennakonijn getypt. Omstebeurt 2 zinnen. Raad eens wat van wie is? Wie er is begonnen bijvoorbeeld. Ofzo.

5 Comments:

  • behalve vanaf: 'verder zitten er...', dan is het niet meer om en om 2 zinnen:P en wie is de bedenker ervan dat we een verhaal zouden schrijven? en over een konijntje? en de titel? en de tweede alinea? en de derde alinea?

    By Anonymous Anoniem, at 10/1/06 21:24  

  • zo, mooi dat ik dat dus NIET ga doen.

    vriendelijke groeten,

    Maaike Theodora Elisabeth Wilhelmina Christina Jesperandus van Kapel tot aan den IJssel


    (kapelle aan de ijssel, hahaha)

    By Anonymous Anoniem, at 10/1/06 22:20  

  • als je blij bent met wat je bent en je verliest wat, wat doe je dan?

    Een konijntje eten misschien?

    By Blogger jesper, at 11/1/06 11:36  

  • dan vergeet je even het tweede deel van de moraal en ga je fijn verstoppertje spelen om alles te vergeten =)

    wat ben je verloren? =P

    By Blogger Fenna, at 11/1/06 19:28  

  • niks, het was meer een theoretische vraag.. want ik vroeg me af.. als je blij moet zijn met wat je hebt maar je verliest wat je bent, moet je dan nog steeds blij zijn met wat je hebt op dat moment of is het dan verstandiger om te proberen datgene dat je verloren hebt weer terug te krijgen?

    en ik hou niet van verstoppertje spelen.

    By Blogger jesper, at 11/1/06 21:10  

Een reactie posten

<< Home